تأثیر RCEP بر نساجی و پوشاک پس از اعمال آن

توافقنامه مشارکت اقتصادی جامع منطقه ای (RCEP)، بزرگترین توافق تجارت آزاد جهان، در اولین روز سال 2022 اجرایی شد. RCEP شامل 10 عضو آسه آن، چین، ژاپن، جمهوری کره، استرالیا و نیوزلند است.کل جمعیت 15 ایالت، تولید ناخالص داخلی و تجارت همه حدود 30 درصد از کل جهان را تشکیل می دهند.پس از اجرایی شدن RCEP، کشورهای عضو می توانند هنگام صادرات کالا از تعرفه های ترجیحی برخوردار شوند.آیا تغییرات جدیدی ایجاد خواهد کرد؟

دوره و محتوای مذاکرات RCEP

RCEP برای اولین بار در بیست و یکمین اجلاس سران آسه آن در سال 2012 به تصویب رسید. هدف این است که با کاهش تعرفه ها و موانع غیرتعرفه ای، یک توافق تجارت آزاد با یک بازار واحد ایجاد کند.مذاکرات RCEP شامل تجارت کالا، تجارت در خدمات، سرمایه گذاری و قوانین است و کشورهای عضو RCEP دارای سطوح مختلف توسعه اقتصادی هستند، بنابراین در مذاکرات با انواع مشکلات مواجه می شوند.

کشورهای عضو RCEP دارای 2.37 میلیارد نفر جمعیت هستند که 30.9٪ از کل جمعیت را شامل می شود که 29.9٪ از تولید ناخالص داخلی جهان را تشکیل می دهد.از وضعیت جهانی واردات و صادرات، صادرات 39.7 درصد از صادرات جهان و واردات 25.6 درصد است.ارزش تجارت بین کشورهای عضو RCEP حدود 10.4 تریلیون دلار است که 27.4 درصد از تجارت جهانی را تشکیل می دهد.می توان دریافت که کشورهای عضو RCEP عمدتاً صادرات محور هستند و نسبت واردات نسبتاً کم است.در میان 15 کشور، چین بیشترین سهم واردات و صادرات را در جهان به خود اختصاص داده است که 10.7 درصد واردات و 24 درصد صادرات در سال 2019 را به خود اختصاص داده است، پس از آن 3.7 درصد واردات و صادرات ژاپن، 2.6 درصد واردات کره جنوبی و 2.6 درصد واردات و صادرات کره جنوبی به این کشور اختصاص دارد. 2.8 درصد صادراتده کشور آسه آن 7.5 درصد از صادرات و 7.2 درصد از واردات را به خود اختصاص داده اند.

هند از توافقنامه RCEP خارج شد، اما اگر هند در مرحله بعدی بپیوندد، پتانسیل مصرف این توافق بیشتر افزایش خواهد یافت.

تأثیر موافقتنامه RCEP بر نساجی و پوشاک

تفاوت های اقتصادی زیادی بین کشورهای عضو وجود دارد، اکثر آنها کشورهای در حال توسعه هستند و تنها ژاپن، نیوزلند، استرالیا، سنگاپور و کره جنوبی کشورهای توسعه یافته هستند.تفاوت های اقتصادی بین کشورهای عضو RCEP نیز مبادله کالا را متفاوت می کند.بیایید روی وضعیت نساجی و پوشاک تمرکز کنیم.

در سال 2019، صادرات نساجی و پوشاک کشورهای عضو RCEP 374.6 میلیارد دلار بوده است که 46.9 درصد از کل جهان را به خود اختصاص داده است، در حالی که واردات 138.5 میلیارد دلار بوده است که 15.9 درصد از کل جهان را به خود اختصاص داده است.بنابراین مشاهده می شود که منسوجات و پوشاک کشورهای عضو RCEP عمدتا صادرات محور هستند.از آنجایی که زنجیره صنعت نساجی و پوشاک کشورهای عضو مشخص نبود، تولید و بازاریابی منسوجات و پوشاک نیز متفاوت بود، که ویتنام، کامبوج، میانمار، اندونزی و سایر مناطق آسه‌آن عمدتاً صادرکنندگان خالص بودند و چین نیز همین‌طور بود.سنگاپور، برونئی، فیلیپین، ژاپن، کره جنوبی، استرالیا و نیوزلند واردکنندگان خالص بودند.پس از اجرایی شدن RCEP، تعرفه ها بین کشورهای عضو تا حد زیادی کاهش می یابد و هزینه های تجاری کاهش می یابد، سپس شرکت های داخلی نه تنها با رقابت داخلی مواجه خواهند شد، بلکه رقابت برندهای خارجی نیز آشکارتر می شود، به ویژه بازار چین بزرگترین تولید کننده و عمده است. واردکننده در میان کشورهای عضو، و هزینه تولید منسوجات و پوشاک در آسیای جنوب شرقی و سایر مناطق به وضوح کمتر از چین است، بنابراین برخی از محصولات تحت تأثیر مارک های خارجی قرار خواهند گرفت.

از منظر ساختار واردات و صادرات منسوجات و پوشاک در کشورهای عمده عضو، به استثنای نیوزلند، کره جنوبی و ژاپن، سایر کشورهای عضو عمدتاً پوشاک صادر می کنند که با منسوجات تکمیل می شود، در حالی که ساختار واردات بر روی مخالف.کامبوج، میانمار، ویتنام، لائوس، اندونزی، فیلیپین، تایلند، چین و مالزی عمدتاً منسوجات وارد می کنند.از این رو، می‌توان دریافت که ظرفیت پردازش پوشاک پایین‌دستی منطقه آسه‌آن قوی بوده و رقابت بین‌المللی آن در سال‌های اخیر رو به افزایش بوده است، اما زنجیره صنعتی بالادستی کامل نبوده و فاقد تامین مواد اولیه و نیمه‌خود است. -محصولات نهایی.بنابراین، بالادست و میان‌دست به شدت به واردات وابسته بودند، در حالی که مناطق توسعه‌یافته مانند ژاپن و کره جنوبی عمدتاً منسوجات و پوشاک وارد می‌کردند که محل‌های اصلی مصرف بودند.البته در میان این کشورهای عضو، چین نه تنها محل اصلی تولید، بلکه محل اصلی مصرف نیز بوده و زنجیره صنعتی نیز نسبتاً کامل بود، بنابراین پس از کاهش تعرفه، هم فرصت‌ها و هم چالش‌هایی وجود دارد.

با قضاوت بر اساس مفاد توافقنامه RCEP، پس از اجرایی شدن توافقنامه RCEP، می تواند به کاهش قابل توجه تعرفه ها و تحقق تعهد برای سرمایه گذاری باز در خدمات کمک کند و بیش از 90 درصد تجارت کالا در منطقه در نهایت به تعرفه صفر برسد. .پس از کاهش تعرفه ها، هزینه تجارت بین کشورهای عضو کاهش می یابد، بنابراین رقابت پذیری کشورهای عضو RCEP به طور قابل توجهی بهبود می یابد، بنابراین باعث رشد مصرف می شود، در حالی که رقابت منسوجات و پوشاک از پایگاه های اصلی تولید مانند هند. ، بنگلادش، ترکیه و سایر پایگاه های تولید عمده در RCEP کاهش یافته است.در عین حال، کشورهای مبدأ اصلی واردات منسوجات و پوشاک از اتحادیه اروپا و ایالات متحده چین، آسه‌آن و سایر پایگاه‌های اصلی تولید نساجی و پوشاک هستند.در همین شرایط، احتمال گردش کالاها در بین کشورهای عضو افزایش می‌یابد که عملاً بر بازارهای اتحادیه اروپا و آمریکا و سایر بازارها فشار وارد می‌کند.علاوه بر این، موانع سرمایه گذاری در میان کشورهای عضو RCEP کاهش یافته است و انتظار می رود سرمایه گذاری در خارج از کشور افزایش یابد.